عشق یعنی حاء و سین و یاء و نون.......

         ولله الاسماء الحسنی...

              بسم الحسین

                                                  

                                   

سلام بر عشق.سلام بر مستان عشق.آسمانی ترین سلام بر عاشقان عشق

فرا رسیدن ماه پر فیض محرم الحرام،ایام سوگواری سید و سالار شهیدان  مولی الکونین حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) بر عاشقان حسینی تسلیت باد.

از امروز انشاءا... تا پایان دهه اول محرم سعی میکنم طبق رسم هیئات قدیمی در نامگذاری روزهای این دهه اشعاری در باب آن روز که اغلب از سروده های کمیاب

شعرا و مرثیه سراهای نامی و سروده های بعض دوستان شاعر و در لا به لای آن بعضی سروده های خود حقیر را تقدیم دارم.

اول محرم، روز حضرت مسلم ابن عقیل(ع)

در کوچه های کوفه یارب فکارم امشب  ---------               از بی کسی بدیوار سر میگذارم امشب

من مسلم(ع)غریبم،بی یار و غم نصیبم --------              از جور اهل کوفه بی غمگسارم امشب

یک شهر پر ز دشمن،از بهر کشتن من  --------           بهر حسین(ع)و طفلان من بیقرارم امشب

بادصبا خدا را،بر گو حسین(ع)ما را  -----------                در راه عشق جانان جان میسپارم امشب

کوفه میا حسین(ع)جان، زینب(س)شود پریشان ---------          ازظلم اهل کوفه زارونزارم امشب

از این سفر حذر کن،رو جانب دگر کن ---------                     ای ابن عم به کوفه یاور ندارم امشب

تنها من پریشان،سوزم چو شمع سوزان ---------        خندان به حال زارم دشمن شمارم امشب

آرام دل غمین شد،مسلم(ع)فدای دین شد-------     مقتول اهل کین شد، من اشکبارم امشب

                                                             شعر از شاعر معاصر و مرثیه سرای اهل بیت(ع) حاج احمد آرونی متخلص به آرام

ذیلا مثنوی سرالعشق به مناسبت دهه اول محرم به آستان قدسی سیدنا و  مولینا و امامنا حسین ابن علی(ع)،چون ران ملخی که آن مور به درگاه عزیز مصر عرضه داشت و از باب اینکه نام این حقیر سراپا تقصیر در مصحف نام ذاکران آن حضرت ، عند الله العزیز الرحیم انشاءالله تعالی مرقوم گردد تقدیم میشود:

عشـق یعنی حاء و سین و یاء و نون        -----------                         دل سـپــردن بـر کـف دشـــت جنــون

عـشـق یـعـنـی سرزمیـنـی پــر بــــلا   -----------                        حـجـلــــه ی عـیـشـی بـه نـام کربــلا

عـشـق یـعـنـی تشنگی در قــرب آب  -------------                         لیک مســت از ساغــر مینـــای نـاب

عـشـق یـعـنـی با دل و جان سوختن  ---------------                      در سیاهـــی شمــع عشق افروختن

عشق یعنی جسم یاران چاک چـاک   ---------------                     غوطــه ور در خـون فتـاده روی خـــاک

عـشـق یـعـنـی مـادری چشم انتظار   --------------                      کاکـــل مویــی به خـون از عشق یار

عـشـق یـعـنـی دسـت از پیکـر جـــدا   -------------                      مشک سوراخ و عطش در خیمه هـا

عـشـق یـعنی شـاه دامـادی به خون   -------------                     قتــلگـاهـــی حجـله گــاه سـرخ گـون

عـشـق یعنـی دسـت طفلــی مه لقا   ------------                     در ره عــشـــق عــمــو گـــردد جــــدا

عـشـق یعنـی کودکــی چوبیــن زبـان  --------------                     سینه ی خشکیده حلقی خونفشان

عـشـق یـعـنـی از کــــف شـــط بــــــلا   -----------                   جرعـه نوشیـدن به صـد شور و صفـــا

عـشـق یـعـنـی بـی کس و یـار و نـفـر   -----------                   در منــای دوســت بگـذشـتــن ز ســـر

عـشـق یـعـنـی آسـمــانـی بـی قــمـر  -----------                    خـوردن از جـان نـاوک و تیـری سـه پـر

عـشـق یـعـنـی مرکبـی بی شهسوار   -----------                   جـان فـــدا بنـمــــودن از هـجــران یــار

عـشـق یـعـنـی چــــــادری افــروخـتــه --------                     قــلـبـهــای داغـــدیـــده ، سـوخــتـــــه

عـشـق یـعـنـی گــــر گرفتــن دامـنــی  ---------                    گـوشــوار خـونـــی و خــنــدیـــدنـــــی

عـشـق یـعـنـی ســر بـدون معـجـــری  ----------                    دســت بـی انگشـت و بی انگشتـری

عـشـق یـعنـی بـر فـــراز نــیـــزه هــــا   --------                   در بـــــر دلــــدار بـــردن غــمـــزه هـــــا

عشق یعنی جان به لب گشتن قرین   ------------                   نـخـلـــهای بی ســری نقـش زمیـــــن

عـشـق یـعنـی اشـتـران بـی جـهـــاز  ---------                    در قــمــار عــشـــق دادن امــتــیــــــــاز

عشق یعنی جسم بیماری به خــون  ----------                   الـفــت زنــجـیـــرو زخــم از حــد فـــــزون

عشق یعنی محملی از خون خضاب  ----------                   هـجــــر دلــــدارو جـگــرهــــای کبـــــــاب

عـشـق یـعنـی پـا بـرهنـه روی خـــار  ----------                   پـــای تـا ســر نـیـلـــی و جسمــی نـزار

عـشـق یـعنـی بلـبلـی شـیرین زبان  ----------                   کــنـــج ویـــرانـــه که ازغــــــم داد جـــان

                         غیر از ایـن، معنی نـدارد هیــچ، عـشـــق

                         عــشــق یعنی کــــربـــلا یعنی دمـشـق

                                           تاسوعای حسینی سنه ۱۴۲۳ ه.ق

                                                       الاحقر    محمد.ک

 التماس دعا

محمد.ک